ප්‍රබන්ධයක් ලෙසින් රචනා වෙන මෙම බ්ලොග් පිටුවට මිතුරු ඔබ සැවොම සාදරයෙන් පිළිගන්නවා. ඔයාලගේ අදහස්, යෝජනා, චෝදනා හා ප්‍රශංසාවන් පළ කරන අතරතුරේදීම පාඨකයෙක් විදියට මේ කතාවත් එක්ක එකතු වෙන්නත් අමතක කරන්න එපා. මේ කතාව සාර්ථකව ඉදිරියට ගෙන යන්න ඒක ගොඩාක් ලොකු රුකුලක් වේවි...

Tuesday, May 18, 2010

රිදී අසිපත - 7 වන කොටස

අහස් කුස තුල අන්ධකාරයේ ගිළුණු මුතු කැට අහුරක් මෙන් දිස් වන තරු පොකුරු සඳ රැස් අභිබවා ඉදිරියට ඒමට කරන තැත මා හට යාන්තමට මෙන් කාමරයේ අඩවල් කර තිබුණු කවුලුවෙන් පෙනෙන්නට විණි. පෙළක් වෙලාවට ඒ තරු මොනවා හෝ කියා ගන්නට නොහැකිව, තද කරන් සිටිනා වූ, කාත් කවුරුවත් නොදන්නා කතාවක් තියෙනවා යැයි හැඟෙයි. පුංචි කාලයේ නම් අම්මාගෙන් ඇසූ "එකමත් එක රටකින්..." කියා පටන් ගත් කතාන්තරය අදත් ඒ වගේම අසන්නට ලැබුණා නම් කෙතරම් අගනේද කියා මට දැනී යයි. ඒත් තවමත් අම්මා ගෙදර පැමිණී නොමැත. සාමාන්‍යයෙන් මේ වේලාව වෙද්දී අම්මා ගෙදර පැමිණ සිටෛය යුතුය. ඇය ආ සැනින්ම මම ගෙදර හිටියොත් දුව ගොස් අම්මාව බදා ගැනීම මගේ පොඩි කාලේ සිටම පැවති පුරුද්දකි. ඒත් දැන් නම් නරකකට හිටලාදෝ කියාත් පෙලක් වෙලාවට මට සිතුණු අවස්ථාවන් නැතුවාම නොවෙයි. මොකද අවුරුදු පහක්ම විශ්ව විද්‍යාල නේවාසිකාගාරයේ නතර වී ගත කළ කාලයේදී අම්මා ලඟ නැතුවාට ඒ අඩුව සපුරා ගන්නට බැරුව මම හිතෙන් විඳි දුක හරියට කිසිදු මාළුවක් නැතිව ලුණුත් සමග බත් පමණක් කනවා වැනිය. තාත්තා ගැනද එසේමය.

දැන් නම් ඒ දුෂ්කර කාලේ ගත වෙලා හමාර වෙලා ගොඩක් ලොකු කාලයකුත් ගෙවිලා ගිහින්. දැන් මම විශ්ව විද්‍යාලයක උපාධිධාරියෙකි. පොඩි කාලයේ ඒ සුරතල් වීම් අදට නම් ඔබින්නේ නැති බව මම දනිමි. ඒත් ඉතින් අම්මාත් සමග ගත කරපු ගොඩක් අවස්ථාවන් මගේ සතුටත් එක්ක බොහෝමත්ම ලඟින් සම්බන්ධ වුණු බව නම් ඇත්තක්. එයා වෙනුවෙන් කරන්නට තිබුණු ගොඩාක් දේවල් මගේ විශ්ව විද්‍යාල ගමනත් සමගම මග හැරුණාදෝ කියාත් හිතට පොඩි සැකයක් ඇතිවෙනවා. ඒත් මුලදී මෙන් ගෙදරින් පිට සිටින්නට දැන් වැඩි අවස්ථාවක් උදා නොවෙන නිසා ඒ හැඟීම යටපත් කර ගන්නට ගත හැකි හැම පුළුවන් උත්සාහයක්ම ගන්නවා. උපාධි ප්‍රධානෝත්සවේට ඇත්තේ තවත් සති කීපයක් පමණි. තාත්තාත් ව්‍යාපාරික ගමනකට විදේශ ගත වූ බව අම්මා පැවසුවාය. ඔහුට මගේ උපාධි ප්‍රධානෝත්සවේට සහභාගී වන්නට හැකි වෙනු ඇතැයි සිතමි.

හැරී තාත්තා අදින් තුන් මාසයකට පෙරාතුව විදේශ ගත වූයේ අම්මා හට ඔහුගේ ව්‍යාපාරයේ තැන ලබා දෙමිණි. එහෙයින්දෝ ඇය තවමත් ගෙදර පැමිණ නැත්තේ. තාත්තා නැවත පැමිණෙන දිනය තවත් දෙසතියකින් උදා වේ. මා ආසාවෙන් සිටින්නේ මගේ උපාධිය ලබා ගන්නා අසස්ථාවට ඔහුද සම්බන්ධ කර ගැනීමටය. ඒ කාලය වන විට ඔහුගේ මෙහි ගමන පිළිබඳ කිසිදු විනිශ්චයක් කරනට හැකියාවක් නැත්තේද ඔහුගේ ව්‍යාපාරික වැඩ වල දින නියමයන්ගෙන් තොර වූ බව නිසාවෙනි. මගේම තාත්තා නොවුණද ඔහුට එම තැන මා ලබා දිය යුත්තේ ඔහු මා වෙනුවෙන් දැරූ වියදම් වලටත් වඩා උනන්දු කරවීම් වලටය.

ලොස් ඇන්ජලීස් වල සුඛෝපභෝගී ජීවිතයක් ගතකරනා මගේ තාත්තා හට නියමව තිබුනේ අප හට වන්දි මුදලක් ගෙවීම පමණය. ඔහු වසරකට වතාවක් මාවත් නංගීවත් බැලීමට වේලාවක් වෙන් කර ගැනීමද මට සිතා ගත නොහැකි පුදුමයක් වූයේ, ඔහු අප සමග සිටි කාලයේදී නිවසේ සිටි කාලය බෙහෙවින් අඩු වූ නිසාවෙන් විය හැක. එනමුත් අපේ පුංචි පවුල වැන්ඩන්බර්ග් වල ගත කළ සාමාන්‍ය ජීවිතය අපට නිරතුරුව සුවදායක වීය. ඒ අන් කිසිවක් නිසා නොව, පවුලේ තිබූ සමගියත් දෙමව්පියන්ගෙන් මටත්, මිෂෙල් නංගීටත් ලැබුණු ආදරය හා කරුණාව නිසාම විය යුතුය. පසුගිය වසර පහ තුලදී අප නිවසේ රණ්ඩුවක් සිදු වූ අවස්ථාවක් මගේ මතකයට නොනැගෙන තරම්ය. කුඩා මත වාදයන් විටින් විට ඇති වූවත් ඒවා පහව යන්නේ සමහර විටෙක දෙදෙනාගේම විහිළුවක් නිසාමය. එවන් හොඳ වටපිටාවක් අප නිවසේ පැවතුණා කීවොත් වඩා නිවැරදිය. කල් යත්ම හැරී තාත්තාගේ වැඩ වලට අම්මාද සම්බන්ධ වූයෙන් ඇයත් දැන් මඳක් කාර්යබහුල වී ඇත. එය එතරම් ගැටළුවක් නොවන්නේ අප සිටි මට්ටමට වඩා අද හොඳ තැනක සිටීමය.

No comments:

Post a Comment

"රිදී අසිපත" කතාවෙහි සඳහන් වන පුද්ගලයන් හා ස්ථාන මනඃකල්පිත බවත් නිර්මිත කතා පුවතක් බවත් සලකන්න.

Make it clear that all the characters and the places mentioned in this story, "Ridee Asipatha (The Silver Sword)" are fictitious and a creation.